ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 40 λεπτά

Οδηγίες:

Χωρίζουμε τα παιδιά σε δύο ομάδες, μια ομάδα κοριτσιών και μία αγοριών. Ζητούμε από τα κορίτσια να  φύγουν από το δωμάτιο.

Παρουσιάζουμε στα αγόρια την πιο κάτω προτεινόμενη ερώτηση και τις προτεινόμενες απαντήσεις. Οι τέσσερις γωνίες του δωματίου αντιπροσωπεύουν τις απαντήσεις έτσι ζητούμε από τα αγόρια να πάνε στην γωνιά που τους εκφράζει περισσότερο και μετά να πάνε πίσω στο κέντρο του δωματίου.

Στη συνέχεια καλούμε τα κορίτσια να ξαναέρθουν μέσα στο δωμάτιο και να διαβάσουν δυνατά την ερώτηση που κάναμε στα αγόρια και τις διάφορες απαντήσεις. Ζητούμε από τα κορίτσια να πάνε στην γωνία που νομίζουν ότι έχουν επιλέξει τα αγόρια και να εξηγήσουν γιατί έχουν επιλέξει την συγκεκριμένη γωνία.

Στη συνέχεια αντιστρέφουμε τους ρόλους και ζητούμε από τα αγόρια να φύγουν από το δωμάτιο. Αφού ολοκληρωθεί η άσκηση ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια.

 Προτεινόμενη ερώτηση για τα αγόρια:

Φεύγεις από το σπίτι μαζί με ένα κορίτσι και ξαφνικά ένας μεγάλος σκύλος έρχεται κατά πάνω σας. Εσύ φοβάσαι και τρέχεις μακριά. Αλλά όταν γυρίζεις πίσω, βλέπεις το κορίτσι να στέκεται και να χαϊδεύει τον σκύλο. Τι νομίζεις ότι σκέφτεται τώρα;

1. Τι δειλός – φοβάται ένα σκύλο.

2. Μπορώ να καταλάβω γιατί φοβήθηκε. Μπορεί να μην είναι εξοικειωμένος με τους σκύλους όπως είμαι εγώ.

3. Γιατί δεν έμεινε να με προστατέψει αφού νόμισε ότι ο σκύλος ήταν επικίνδυνος;

4. Μου άρεσε που δεν ένιωθε πως έπρεπε να φανεί «μάτσο» μπροστά μου.

 Προτεινόμενη ερώτηση για τα κορίτσια:

Είσαι στο σπίτι φορώντας αθλητικές φόρμες, χαλαρώνοντας. Δεν έχεις λούσει τα μαλλιά σου και δεν έχεις βάλει καθόλου μακιγιάζ στο πρόσωπό σου. Τότε ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι, κρυφοκοιτάς και είναι το αγόρι σου.

1. Θα του ανοίξω την πόρτα, φυσικά. Αν με θέλει, θα πρέπει να με αποδεχτεί όπως είμαι.

2. Φοβάμαι ότι θα νομίσει ότι είμαι άσχημη, αλλά θα του ανοίξω την πόρτα όπως και να΄ χει και μετά θα προσποιηθώ ότι δεν τρέχει τίποτα.

3. Θα προσποιηθώ ότι δεν είμαι σπίτι και δεν θα του ανοίξω την πόρτα.

4. Θα του ανοίξω την πόρτα, αλλά μετά θα τρέξω στο μπάνιο και θα φτιαχτώ.

Πηγή: Προσαρμογή από: LAFA Stockholm Country AIDS Prevention Programme (2004). The Main Thread. Handbook on sexuality and personal relationships among young people.

Διάρκεια 90 λεπτά

Μέγεθος ομάδας 8-20 παιδιά

Είδος δραστηριότητας Συζήτηση και άσκηση δηλώσεων, θεατρικές παρουσιάσεις

Επισκόπηση Τα παιδιά συζητούν και παρουσιάζουν το θεατρικό τους σχετικά με τις προκλητικές δηλώσεις.

Στόχοι

• Να συζητήσουμε τα στερεότυπα των φύλων και την ισότητα των φύλων
• Να προωθήσουμε την ανεκτικότητα
• Να σκιαγραφήσουμε το πώς τα στερεότυπα δημιουργούν διακρίσεις

Προετοιμασία • Επιλέξτε 3 δηλώσεις από τον κατάλογο ή δημιουργήστε καινούριες.

• Προετοιμάστε 4 πινακίδες: Συμφωνώ/ Δεν ξέρω/ Το σκέφτομαι ακόμη/Διαφωνώ.
• Τοποθετήστε την κάθε μια στις γωνιές του δωματίου.
• Επιλέξτε επιπρόσθετες δηλώσεις για να χρησιμοποιήσετε για το θεατρικό και γράψτε τις πάνω σε ξεχωριστά κομμάτια από χαρτί.

Υλικά Χαρτιά για τις πινακίδες, κομμάτια χαρτί για τις δηλώσεις

Οδηγίες

ΜΕΡΟΣ 1: ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΘΕΣΗ

1. Εξηγήστε το πρώτο μέρος της δραστηριότητας στα παιδιά:

α. Το δωμάτιο έχει χωριστεί σε τέσσερις γωνίες. Κάθε γωνιά έχει χαρακτηριστεί με ένα πίνακα: Συμφωνώ/ Δεν ξέρω/ Το σκέφτομαι ακόμη/ Διαφωνώ.

β. Θα διαβάσετε φωναχτά τρεις διαφορετικές δηλώσεις, μια προς μια. Τα παιδιά παίρνουν μια θέση σε μια από τις γωνίες σύμφωνα με το αν συμφωνούν, αν διαφωνούν, αν δεν έχουν γνώμη ή αν χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να σκεφτούν.

2. Διαβάστε φωναχτά την πρώτη δήλωση και περιμένετε μέχρι να επιλέξουν θέση τα παιδιά. Έπειτα ρωτήστε τα παιδιά από διαφορετικές γωνίες γιατί έχουν επιλέξει αυτή τη θέση. Καλέστε τα παιδιά να αλλάξουν θέσεις αν άλλαξαν γνώμη αφού θα έχουν ακούσει τους λόγους των άλλων. Επαναλάβετε αυτήν τη διαδικασία και για τις τρεις δηλώσεις.

3. Μαζέψτε τα παιδιά πίσω σε μια ομάδα και συζητήστε αυτό το μέρος της δραστηριότητας:

α. Σας εξέπληξε κάτι από αυτή τη δραστηριότητα;

β. Γιατί νομίζετε πως οι άνθρωποι είχαν διαφορετικές γνώμες γι’ αυτές τις δηλώσεις;

γ. Σας ώθησαν μήπως οι λόγοι οποιουδήποτε στο να αλλάξετε τη θέση σας; Γιατί;

δ. Πώς μπορούμε να ξέρουμε ποια θέση είναι ‘σωστή’;

ΜΕΡΟΣ 2: ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ

1. Χωρίστε τα παιδιά σε μικρές ομάδες των όχι περισσότερων από πέντε παιδιών και δώστε σε κάθε ομάδα μια διαφορετική δήλωση. Εξηγήστε ότι κάθε ομάδα έχει περίπου δεκαπέντε λεπτά για να διαβάσουν τη δήλωση τους, να τη συζητήσουν, και να δημιουργήσουν ένα σύντομο θεατρικό που να μεταδίδει το μήνυμα αυτής της δήλωσης.

2. Ζητήστε από κάθε ομάδα να παρουσιάσει το θεατρικό της. Μετά από κάθε παρουσίαση, ρωτήστε το κοινό τι μήνυμα νομίζουν πώς ήθελε να μεταδώσει η παρουσίαση. Έπειτα ρωτήστε την ομάδα που παρουσίασε τι μήνυμα ήθελαν να δώσουν.

 Απολογισμός και Αξιολόγηση

1. Συζητήστε τις επιρροές των στερεότυπων των φύλων, κάνοντας ερωτήσεις όπως αυτές:

α. Τι κοινό είχαν αυτές οι δηλώσεις; Γνωρίζετε κι άλλες δηλώσεις όπως αυτές;

β. Υπάρχουν μήπως διαφορετικοί κανόνες και διαφορετικές προσδοκίες από τα αγόρια ή τα κορίτσια αυτής της ομάδας; Στην τάξη ή στο σχολείο; Στην οικογένεια; Έχει νόημα αυτό το γεγονός;

γ. Μπορείτε να σκεφτείτε άλλες ιδέες για το πώς τα αγόρια ή τα κορίτσια θα έπρεπε να είναι ή τι θα έπρεπε να κάνουν; Μήπως ισχύουν παρόμοιες ιδέες σε άλλα μέρη της χώρας μας; Της Ευρώπης; Του κόσμου;

δ. Τι συμβαίνει όταν ένα αγόρι ή ένα κορίτσι δε συμφωνεί με αυτές τις ιδέες και θέλει να είναι ή να συμπεριφέρεται διαφορετικά; Βρεθήκατε ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση; Πώς νιώσατε; Τι κάνατε;

ε. Μήπως οι ιδέες για το πώς θα έπρεπε να είναι οι άντρες και οι γυναίκες επηρεάζουν τους ενήλικες όπως επηρεάζουν και τα παιδιά;

2. Συσχετίστε τα στερεότυπα των φύλων με τις διακρίσεις, κάνοντας ερωτήσεις όπως:

α. Πώς περιορίζουν τις επιλογές μας αυτές οι ιδέες για τους άντρες και τις γυναίκες; Μπορείτε να δώσετε κάποια παραδείγματα;

β. Πώς επηρεάζουν αυτοί οι περιορισμοί τα ανθρώπινά μας δικαιώματα;

γ. Τι μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον ώστε τα αγόρια και τα κορίτσια να μπορούν να συμπεριφέρονται πιο ελεύθερα με τον τρόπο που θέλουν;

Εισηγήσεις για συνέχεια

• Η δραστηριότητα «ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», σ. 188, επικεντρώνεται σε προσχήματα και πραγματικότητες.
• Η δραστηριότητα «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ…», σ. 136, ασχολείται επίσης με τα στερεότυπα των φύλων.

Ιδέες για δράση

Αναπτύξετε με τα παιδιά ένα είδος προσωπικού ‘κώδικα συμπεριφοράς’ για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται μεταξύ τους οι άνθρωποι σε ομάδα και για το πώς να διασφαλίζεται ότι τα κορίτσια και τα αγόρια θα τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης. Αναρτήστε τον στον τοίχο και χρησιμοποιείστε τον ως αναφορά όταν παρουσιάζεται μια σύγκρουση στην ομάδα.

 Συμβουλές για τοn/την συντονιστή/-στρια

• Να είστε προσεχτικές/-οί ώστε να μην ενισχύσετε τα στερεότυπα που αυτή η δραστηριότητα επιδιώκει να αντιμετωπίσει. Να έχετε επίγνωση των δικών σας προκαταλήψεων και στερεοτύπων και πώς μπορείτε να τα μεταφέρετε στα παιδιά ως συντονιστής/-στρια για την ομάδα.
• Επιλέξτε δηλώσεις που να δείχνουν πως παρόλο που τα κορίτσια και τα αγόρια είναι σωματικά διαφορετικά, έχουν ίσα δικαιώματα. Επιλέξτε δηλώσεις που να είναι αρκετά αμφιλεγόμενες ώστε να προκαλούν διαφορετικές γνώμες.
• Αποφύγετε το διχασμό ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια. Ανάλογα με την ομάδα, μπορείτε να δημιουργήσετε ομάδες του ιδίου φύλου ή ομάδες με ισορροπία των φύλων για τα θεατρικά.
• Οι συμπεριφορές των γονιών επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό αυτές των παιδιών. Μπορεί να ακούσετε θετικές και αρνητικές αντιδράσεις από τους γονείς γι’ αυτή τη δραστηριότητα.

 Προσαρμογές:

• Για να συντομεύσετε αυτή τη δραστηριότητα εκτελέστε μόνο το μέρος που είναι σχετικό με την ομάδα σας.

• Αντί να δημιουργήσουν ένα θεατρικό, ζητήστε από τα παιδιά να φτιάξουν μια εικαστική παρουσίαση (π.χ. ένα σχέδιο, κινούμενα σχέδια, ένα κολάζ με εικόνες από περιοδικά, κλπ).

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΗΛΩΣΕΩΝ

• Οι κούκλες είναι μόνο για τα κορίτσια
• Τα αγόρια δεν κλαίνε.
• Τα αγόρια δε φοράνε φούστες.
• Ένα κορίτσι δε μπορεί να είναι το αφεντικό.
• Μόνο τα αγόρια παίζουν ποδόσφαιρο.
• Τα κορίτσια είναι αδύναμα και τα αγόρια είναι δυνατά.
• Τα κορίτσια βοηθούν τις μητέρες τους. Τα αγόρια βοηθούν τους πατεράδες τους.
• Είναι καλύτερα να είσαι κορίτσι παρά αγόρι.
• Όταν κάτι πάει στραβά, πάντα φταίνε πρώτα τα αγόρια.
• Τα αγόρια μπορούν να λένε ‘βρώμικες λέξεις, αλλά τα κορίτσια δε μπορούν.
• Τα κορίτσια είναι εξυπνότερα από τα αγόρια.
• Τα κορίτσια νικούν σε αγώνες επειδή παίζουν ‘βρώμικα’.
• Είναι εντάξει για τα αγόρια να χτυπιούνται μεταξύ τους, αλλά όχι για τα κορίτσια.
• Τα αγόρια είναι πιο τεμπέλικα από τα κορίτσια.
• Τα κορίτσια είναι καλύτερα από τα αγόρια στο να λένε ψέματα.

Συζήτηση και αξιολόγηση

Μετά τη δραστηριότητα συζητάμε:

Ποιο ήταν το κοινό χαρακτηριστικό στις προτάσεις που διαβάστηκαν;

Τα αγόρια και τα κορίτσια έχουν περισσότερες ομοιότητες ή διαφορές;

Υπάρχουν άλλες προσδοκίες για τα αγόρια και άλλες για τα κορίτσια;

Μας περιορίζουν αυτές οι αντιλήψεις; Σε ποιες περιπτώσεις;

Από πού προέρχεται η άποψη που έχουμε για τα αγόρια και για τα κορίτσια;

Μπορούμε να αλλάξουμε τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές μας;

Γιατί σκεφτόμαστε διαφορετικά για τα κορίτσια και διαφορετικά για τα αγόρια;

Έτυχε ποτέ να θέλουμε να κάνουμε κάτι που θεωρείται “αγορίστικο” ή “κοριτσίστικο”; Τι συνέβη;

Πηγή: Compassito

Τίτλος δραστηριότητας: «Αποσπάσματα από Άρθρα»

Ομάδα στόχου: Μαθήτριες/τές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Διαβάστε τα παρακάτω αποσπάσματα άρθρων και συζητήστε τα αντίστοιχα θέματα:

Άρθρο 1ο :
«Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι στον 21o αιώνα ορισμένες χώρες εξακολουθούν να παραβλέπουν τους γάμους παιδιών και τον συζυγικό βιασμό, ενώ άλλες απαγορεύουν τις εκτρώσεις, το σεξ εκτός γάμου αλλά και την ομοφυλοφιλική δραστηριότητα, τα οποία μπορεί να τιμωρηθούν ακόμα και με θάνατο», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

~Σχολιάστε την πιο πάνω τοποθέτηση.
……………………………….

Άρθρο 2ο :
«Σε όλο τον κόσμο οι λεσβίες, οι γκέι, οι αμφιφυλόφιλοι και οι τρανς (LGBT) στοχοποιούνται και γίνονται θύματα –και δολοφονικών– επιθέσεων. Ακόμα και παιδιά ή έφηβοι χλευάζονται από τους/τις συμμαθητές/-τριές τους, υφίστανται τη βία και την τρομοκρατία, αποβάλλονται από το σχολείο, αποκηρύσσονται από τους γονείς τους, υποχρεώνονται σε γάμο ή, στη χειρότερη των περιπτώσεων, οδηγούνται στην αυτοκτονία. Οι LGBT υποφέρουν στον χώρο εργασίας τους, στα νοσοκομεία και στα σχολεία, δηλαδή στα μέρη όπου θα έπρεπε να αισθάνονται προστατευμένοι.
Περισσότερες από 76 χώρες συνεχίζουν να ποινικοποιούν την ομοφυλοφιλία», δήλωσε σε άρθρο του κατά της ομοφοβίας, ο πρώην Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν.

~Σχολιάστε την πιο πάνω τοποθέτηση.
……………………………………

Άρθρο 3ο :
Γράμμα του Φρόιντ σε μια ανήσυχη μητέρα για την ομοφυλοφιλία του γιού της. Το 1935 μια ανήσυχη μητέρα σχετικά με τη σεξουαλικότητα του γιου της έγραψε στον πατέρα της ψυχοθεραπείας, Σίγκμουντ Φρόιντ. Ο Φρόιντ, ο οποίος πίστευε ότι όλοι οι άνθρωποι ελκύονται μέχρι ενός σημείου και από τα δύο φύλα, απάντησε στη μητέρα. Το γράμμα πέρασε στα χέρια του Άλφρεντ Κίνσεϊ και δόθηκε στη δημοσιότητα το 1951 από το American Journal of Psychiatry. Μεταξύ άλλων ο Φρόιντ στο γράμμα του γράφει τα εξής:

«Από το γράμμα σας βγάζω το συμπέρασμα ότι ο γιος σας είναι ομοφυλόφιλος.» «Η ομοφυλοφιλία, σας διαβεβαιώ, δεν είναι κάτι για το οποίο κανείς πρέπει να ντρέπεται. Πολλά αξιοσέβαστα μέλη αρχαίων και σύγχρονων κοινωνιών υπήρξαν ομοφυλόφιλοι και αρκετοί από αυτούς ήταν οι σπουδαιότεροι άντρες». «Είναι μεγάλη αδικία να αντιμετωπίζεται η ομοφυλοφιλία ως έγκλημα». «Το τι μπορεί να κάνει η ψυχοθεραπεία για τον γιο σας είναι άλλου είδους. Αν είναι δυστυχής, νευρωτικός, γεμάτος συγκρούσεις, συνεσταλμένος στην κοινωνική του ζωή, η ψυχοθεραπεία μπορεί να του δώσει αρμονία, ηρεμία, αποτελεσματικότητα, άσχετα με το αν είναι ομοφυλόφιλος ή
όχι».

~Σχολιάστε την πιο πάνω τοποθέτηση
……………………………………..

Άρθρο 4ο :
«Τούρκος σκότωσε το γιο του επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αποκαλύφθηκαν σε τουρκικό δικαστήριο για τον τρόπο με τον οποίο εντοπίστηκε και δολοφονήθηκε ένας 17χρονος από τον πατέρα και άλλα μέλη της οικογένειάς του.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, 17χρονος ξυλοκοπήθηκε άγρια και μετά πυροβολήθηκε στο κεφάλι, πριν το σώμα του πεταχτεί στο πλάι του δρόμου, κοντά σε ένα νοσοκομείο. Ο πατέρας υποστήριξε ότι επρόκειτο για ατύχημα, καθώς το όπλο εκπυρσοκρότησε κατά λάθος και ο ίδιος ήθελε απλώς να τον «θεραπεύσει». Ο μικρότερος αδερφός του άτυχου νεαρού, ωστόσο, αποκάλυψε τις φρικτές λεπτομέρειες όσων προηγήθηκαν. «Ο θείος μου είπε "θα τον σκοτώσω εγώ και θα πάρεις πάνω το έγκλημα εσύ. Θα τον πετάξουμε στον δρόμο" αλλά εγώ αρνήθηκα. Το βράδυ ενώ τρώγαμε είπε στον πατέρα μου "θα του τινάξεις τα μυαλά στον αέρα σήμερα, αλλιώς θα τινάξω εγώ τα δικά σου μυαλά στον αέρα αύριο"», ανέφερε στο δικαστήριο».

~ Σχολιάστε το παραπάνω περιστατικό

……………………………………..

Άρθρο 5ο :
«Η σεξουαλική συμπεριφορά στην Αρχαία Ελλάδα δε συνοδευόταν από το κοινωνικό στίγμα που υπάρχει στη σύγχρονη εποχή. Το σεξ ήταν μία φυσική και υγιής δραστηριότητα, ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Η ομοφυλοφιλία ήταν αποδεκτή και αντιμετωπιζόταν περισσότερο ως προσωπική επιλογή, παρά ως σεξουαλική διαστροφή.
Η σχέση ενός μεγαλύτερου άντρα με έναν νεαρό ήταν διαδεδομένη, ειδικά στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα ορισμένων πόλεων-κρατών. Όμως, είχε κυρίως διδακτικό χαρακτήρα, με τον ώριμο άντρα να παίρνει τη θέση δασκάλου και μέντορα για τον νεαρό. Σε αυτές τις σχέσεις δεν υπήρχε θηλυπρέπεια.
Οι ομοφυλόφιλες γυναίκες αποκαλούνται «λεσβίες», επειδή έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι οι γυναίκες που κατάγονταν από το νησί της Λέσβου επιδίδονταν στον ομοφυλόφιλο έρωτα. Η άποψη βασίζεται κυρίως στο έργο της ποιήτριας Σαπφούς, που ύμνησε την ομορφιά και τον έρωτα μεταξύ γυναικών. Όμως, η ετικέτα της «λεσβίας» αποδόθηκε πολύ μεταγενέστερα, γύρω στον 19ο αιώνα μ.Χ. Η κοινωνία της Αρχαίας Ελλάδας ήταν ως επί το πλείστον ανδροκρατούμενη και οι γυναίκες θεωρούνταν υποδεέστερες. Οι γάμοι δε βασίζονταν σε ρομαντικά ιδεώδη, αλλά είχαν τη μορφή οικονομικών συμβολαίων και οι νόμιμες σύζυγοι σε καμία περίπτωση δεν απολάμβαναν τη σεξουαλική ελευθερία των αντρών τους».
[Πηγή: Μηχανή του χρόνου]

~ Σχολιάστε τον ρόλο των φύλων και τη σεξουαλικότητα στην Αρχαία Ελλάδα. Ποιες
πόλεις-κράτη είχαν τη μεγαλύτερη σεξουαλική ελευθερία;
…………………………………….

Άρθρο 6ο :
«Ένα μνημόνιο, το οποίο απέστειλε ο Χίμλερ στις 20 Μαΐου1939 προς τους διοικητές των στρατοπέδων, επέτρεπε τον ανοικτό εκβιασμό των ομοφυλόφιλων με ευνουχισμό. Ο ακριβής αριθμός των εγκλεισμένων ομοφυλόφιλων δεν έχει γίνει γνωστός, οι υπολογισμοί όμως κάνουν λόγο για 10 έως 15 χιλιάδες άτομα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία άνδρες - οι γυναίκες σπάνια εγκλείονταν σε στρατόπεδα, αν και υφίσταντο άλλες μορφές δίωξης. Αυτό δείχνει ότι οι προθέσεις των Ναζί ήταν να "αναμορφώσουν" και να "εκπαιδεύσουν" τον ομοφυλόφιλο πληθυσμό, επαναφέροντάς τον στον, κατά την άποψή τους, σεξουαλικά ορθό δρόμο. Οι Ναζί, πράγματι, δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τους περιστασιακά ομοφυλόφιλους, αλλά προσπάθησαν να εγκλωβίσουν τους "αθεράπευτα" ομοφυλόφιλους. Η απειλή του Χίμλερ, αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως μέσο εκφοβισμού. Έγινε, όμως, πραγματικότητα για αρκετούς κρατούμενους, οι οποίοι ευνουχίσθηκαν. Δεν είναι, επίσης, καθόλου περίεργο, ότι διώξεις ομοφυλόφιλων δεν πραγματοποιήθηκαν σε καμία από τις κατεχόμενες χώρες, αλλά περιορίσθηκαν στη Γερμανία, εφόσον αυτό που απασχολούσε τους Ναζί ήταν η φυλετική ανωτερότητα και καθαρότητα των Γερμανών και μόνον.
Οι έγκλειστοι ομοφυλόφιλοι είχαν ιδιαίτερα σκληρή μεταχείριση από το προσωπικό των στρατοπέδων. Η συμπεριφορά προς αυτούς με το ροζ τρίγωνο ήταν κτηνώδης, ενώ οι φύλακες ενθάρρυναν τέτοια συμπεριφορά προς τους "ροζ" και από άλλες κατηγορίες κρατουμένων, ιδιαίτερα από αυτούς με το κόκκινο (ποινικοί) και το πράσινο τρίγωνο (πολιτικοί κρατούμενοι). Δεν τους επιτρεπόταν να αναλάβουν καμία θέση με την παραμικρή, έστω, ευθύνη. Η κατάσταση αυτή δημιουργούσε πρόσθετο ψυχολογικό βάρος στους ομοφυλόφιλους κρατούμενους, καθώς δεν είχαν τη δυνατότητα ενίσχυσης του ηθικού τους, δεχόμενοι κάποια συμπαράσταση από άλλες κοινωνικές ομάδες κρατουμένων. Έτσι, οι θάνατοι ομοφυλοφίλων ήταν τριπλάσιοι, συγκρινόμενοι με αυτούς των άλλων κοινωνικών ομάδων (των Εβραίων και των Αθίγγανων, ασφαλώς, εξαιρουμένων)».

~Αναζητήστε στο διαδίκτυο παραδείγματα και άλλων κοινωνιών που η
ποικιλομορφία του Φύλου και της Σεξουαλικότητας δεν είναι/ήταν αποδεκτή και
διώκεται/διωκόταν από το νόμο.
……………………………………….

Άρθρο 7ο :
«Σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ πιστεύουν ότι γνωρίζουν τη "θεραπεία" για την ομοφυλοφιλία: ψευτο-θεραπευτές, ιερείς και σύμβουλοι επιδίδονται σε έναν απερίγραπτο μαραθώνιο κακοποίησης ενήλικων και ανήλικων αντρών. Κάθε μέρα, απ' άκρη σ' άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, γκέι, λεσβίες ακόμη και τρανς, άνθρωποι όλων των ηλικιών επιλέγουν ή αναγκάζονται να παρακολουθήσουν συνεδρίες θεραπευτικής μετατροπής του σεξουαλικού προσανατολισμού. Είναι ακόμη νόμιμο να εκθέτεις σε μία τόσο τραυματική, βάρβαρη και σε αρκετές περιπτώσεις
θανάσιμη εμπειρία ακόμη και ανήλικους, να τους αναγκάζεις να ζήσουν όλοι αυτή τη ντροπή. Κάποιες ελπίδες που είχε η LGBT κοινότητα και δραστήριοι ακτιβιστές –όχι μόνο γκέι- ότι με κάποιο τρόπο θα καταργείτο ο νόμος που επιτρέπει κάτι τέτοιο, εξανεμίστηκαν από τη στιγμή που στην κεντρική πολιτική σκηνή της Αμερικής αναδύθηκε το εφιαλτικό δίπολο Ντόναλντ Τραμπ - Μάικ Πενς με τις γνωστές απόψεις για το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας. Ο δε τελευταίος είναι διάσημος για την υποστήριξη που παρέχει σε τέτοιου είδους προγράμματα θεραπείας, καθώς και για τα δρακόντεια μέτρα εναντίον των γκέι που εφάρμοζε ως κυβερνήτης της Ιντιάνα. Τι συμβαίνει, όμως, σε τέτοιου είδους συνεδρίες που "θεραπεύουν" την ομοφυλοφιλία ;Τέσσερις άντρες τις παρακολούθησαν, αντέχοντας, ίσως την πιο τραυματική εμπειρία της ζωής τους και είχαν πολλά ενδιαφέροντα να αποκαλύψουν για τα όσα είδαν, άκουσαν και υπέστησαν εκεί….».
[Πηγή: εφημερίδα LIFO]

~ Βρείτε το άρθρο, διαβάστε τη συνέχεια και συζητήστε για τις διακρίσεις, τις διώξεις που έχουν υποστεί οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ιστορίας και τις ψυχολογικές επιπτώσεις όλων αυτών των αδικιών.
……………………………….

Άρθρο 8ο :
«Το Berdache είναι ένα όρος που τον χρησιμοποιούσαν μη Ινδιάνοι gia na anafέrontai se άtoma se autόcqoneV koinwnίeV pou parousίazan diasexoualikή sumperiforά, όpwV me to ntύsimo. Genikόtera, oi berdache ήtan άtoma pou eίcan andrikά sώmata, allά epέlegan na summetέcoun se paradosiakά gunaikeίouV rόlouV και ergasίeV sto plaίsio thV indiάnikhV koinόthtaV και antimetwpίzontai wV mia trίth kathgorίa se scέsh me to fύlo. Apό thn optikή twn Ιndiάnwn, oi berdache brίskontan se έna sunecέV
tou koinwnikoύ fύlou. O όroV Berdache anafέretai kurίwV se άndreV wV gunaίkeV, epeidή oi xέnoi ektόV thV koinόthtaV sunήqizan na epikentrώnontai stouV άndreV wV tiV shmantikέV figoύreV sth ghgenή koinwnίa. Oi perissόtereV indiάnikeV koinwnίeV pίsteuan όti oi berdache ήtan se epikoinwnίa me ierέV dunάmeiV kai touV άxize mia timhtikή qέsh sto plaίsio thV koinwnίaV thV fulήV touV. KaqώV auxanόtan h epafή me touV leukoύV, oi berdache anagkάsthkan na kinoύntai mustikά, allάzontaV thn emfάnisή touV, kaqώV bίwnan ton perίgelo twn leukώn kai ton exostrakismό touV apό
tiV leukέV koinόthteV».
[phgή: Encyclopaedia of North American Indians]

~Αναζητήστε στο διαδίκτυο παραδείγματα και άλλων κοινωνιών που η ποικιλομορφία του Φύλου και της Σεξουαλικότητας είναι/ήταν αποδεκτή
…………………………………………..

Άρθρο 9ο :
«Τις ονομάζουν «ορκισμένες παρθένες». Γυναίκες, που εκούσια ή ακούσια δέχτηκαν να παραμερίσουν τη φύση τους, να ζήσουν ως άντρες και να ορκιστούν ότι θα μείνουν για πάντα παρθένες, προκειμένου να πάρουν την κληρονομιά της οικογένειας. Ήταν ο μόνος τρόπος λόγω της άκαμπτης πατριαρχίας που επικρατούσε στη χώρα, η οποία αρνούνταν να δώσει την κληρονομιά σε οποιαδήποτε γυναίκα μετά τον θάνατο όλων των αντρικών μελών της οικογένειας, δηλαδή να έχει κάποια περιουσία και ένα κάποιο εισόδημα. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες γυναίκες, οι «Burneshas» που μεταφράζεται ως «αυτός-αυτή», μπορούν να πίνουν, να καπνίζουν, να έχουν όπλα και να συναναστρέφονται με άλλους άνδρες. Σε αντάλλαγμα για αυτά τα προνόμια, οι γυναίκες αυτές είναι υποχρεωμένες να τηρήσουν πιστά τον όρκο της αγαμίας. Όσες έχουν απομείνει, τις συναντά κανείς σε χωριά στα βουνά της βόρειας Αλβανίας».

~Αναζητήστε στο διαδίκτυο παραδείγματα και άλλων κοινωνιών που η ποικιλομορφία του Φύλου και της Σεξουαλικότητας είναι/ήταν αποδεκτή
…………………………………………..

Άρθρο 10ο :
~Διαβάστε το πιο κάτω απόσπασμα και συζητήστε το περιεχόμενό του σε σχέση με τα χαρακτηριστικά της εφηβείας, καθώς και τη μοναδικότητα που έχει κάθε έφηβος/η. Ζητήστε από τα παιδιά να μοιραστούν παραδείγματα της καθημερινότητας τους που σχετίζονται με το περιεχόμενό του αποσπάσματος.

«Ξέρω γιατί απελπίζομαι τόσο συχνά. Είναι γιατί θέλω να με αγαπούν όλοι κι αυτό δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Θα μπορούσα να είμαι το πιο ζουμερό, το πιο γευστικό, το πιο συναρπαστικό ροδάκινο του κόσμου και να προσφέρομαι σε όλους. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα ροδάκινα. Αυτοί θα θελήσουν ίσως να γίνω μπανάνα». Πόσο συχνά δε γινόμαστε μπανάνες για άλλους, που θέλουν ροδάκινα! Τι θλιβερή φρουτοσαλάτα. Είναι προτιμότερο να πεις στον άλλο: «Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να είμαι μπανάνα, θα το ήθελα πολύ να ήμουνα μπανάνα για εσένα. Βλέπεις όμως, είμαι ροδάκινο". Και ξέρετε τι θα συμβεί; Αν περιμένετε αρκετά, θα βρείτε κάποιον που του αρέσουν τα ροδάκινα. Και μετά θα μπορείτε να ζήσετε σαν ροδάκινο κι όχι σαν μπανάνα. Σκεφτείτε χάσιμο ενέργειας που έχει κανείς
προσπαθώντας να γίνει μπανάνα, όταν είναι ροδάκινο!»

[Πηγή: Λέο Μπουσκάλια, «Να ζεις, ν' αγαπάς και να μαθαίνεις», μτφρ. Μαρίνα
Λώμη, εκδ. Γλάρος, 1988]

Επιλογή κειμένων-Επιμέλεια: Έλενα Σκαρπίδου για το Πολύχρωμο Σχολείο. https://rainbowschool.gr

Τίτλος δραστηριότητας: «Ξετυλίγοντας τα έμφυλα στερεότυπα»

Ομάδα στόχου: Μαθήτριες/τές Ε΄- ΣΤ΄ τάξεων Δημοτικού και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Διάρκεια: 40-45 λεπτά

Διδακτικοί στόχοι: Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα τα παιδιά:

• Θα δουν πώς τα έμφυλα στερεότυπα επιδρούν διαφορετικά στα βιώματα των ανθρώπων.
• Θα αναγνωρίσουν τον τρόπο με τον οποίο τα έμφυλα στερεότυπα διαφέρουν από κοινωνία σε κοινωνία και μπορούν να αλλάξουν στο πέρασμα του χρόνου.
• Θα αναγνωρίσουν τρόπους με τους οποίους τα έμφυλα στερεότυπα μπορεί να οδηγήσουν σε πράξεις και συμπεριφορές που πληγώνουν, όπως η ανισότητα, οι διακρίσεις, ο αποκλεισμός και η βία.