Η Συμπεριληπτική-Ολοκληρωμένη Σεξουαλική Εκπαίδευση (Comprehensive Sexuality education) αποτελεί παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία καθώς αφορά στην οικοδόμηση γνώσεων, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την καλλιέργεια στάσεων στους τομείς της υγείας που αφορούν: (α) τη σωματική υγεία, όπως τη γνωριμία με το σώμα, την υγιεινή του σώματος, την αναπαραγωγή και τη διασφάλιση της υγείας, (β) την ψυχική υγεία, όπως την έκφραση και διαχείριση των συναισθημάτων και (γ) την κοινωνική υγεία, όπως τη δημιουργία υγιών σχέσεων αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των ατόμων σε όλα τα επίπεδα (φιλικό, ερωτικό, οικογενειακό κ.λ.π.), η οποία επιτυγχάνεται μέσα από την ανάπτυξη των δεξιοτήτων της επικοινωνίας και της συνεργασίας.

Με  βάση  τις  κατευθυντήριες  γραμμές  της Παγκόσμιας  και  Ευρωπαϊκής Περιφερειακής Στρατηγικής για τη Σεξουαλική και Αναπαραγωγική Υγεία του Παγκόσμιου  Οργανισμού  Υγείας (ΠΟΥ) (σελ.  20),

«Η Σεξουαλική Εκπαίδευση βασίζεται σε μια ευρεία κατανόηση της σεξουαλικότητας, που δεν εστιάζει αποκλειστικά σε βιολογικές πτυχές και ορίζεται ως η μάθηση σε σχέση με τις γνωστικές, συναισθηματικές, κοινωνικές, διαδραστικές και σωματικές πτυχές της σεξουαλικότητας. Για τα παιδιά και τα νεαρά άτομα, έχει στόχο την υποστήριξη και προστασία της σεξουαλικής τους ανάπτυξης. Σταδιακά ενισχύει και ενδυναμώνει τα παιδιά και νεαρά άτομα με πληροφορίες, δεξιότητες και θετικές αξίες ώστε να κατανοούν και να χαίρονται τη σεξουαλικότητά τους, να βιώνουν με υπευθυνότητα και ασφάλεια τις διαπροσωπικές σχέσεις και φιλίες τους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τη δική τους σεξουαλική υγεία και ευημερία αλλά και για των άλλων. Καθιστά τα παιδιά και τα νεαρά άτομα ικανά να ενισχύσουν την ποιότητα της ζωής τους και να συνεισφέρουν σε μια σπλαχνική και δίκαιη κοινωνία. Όλα τα παιδιά και οι νέοι έχουν το δικαίωμα στην πρόσβαση σε Σεξουαλική Εκπαίδευση κατάλληλη για την ηλικία τους».

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν περιγράφει δραματικές αλλαγές στην κατανόηση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και της σεξουαλικής συμπεριφοράς (WHO, 2006), ενώ ο όρος “σεξουαλική υγεία” αναπτύ­χθηκε με ενδιαφέροντες τρόπους (Edwards W.M. & Coleman Ε., 2004). Η κατανόηση της σεξουαλικής υγείας σχηματίστηκε εν μέρει με πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά γεγονότα, όπως τα επακόλουθα της σεξουαλικής επανάστασης του 1960, ο συνεχής αγώνας για τα αναπαραγωγικά δικαι­ώματα και τις εκτρώσεις, η ωρίμανση του κινήματος για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, το ζήτημα του υπερπληθυσμού και ο καταστροφικός διε­θνής αντίκτυπος του HIV/AIDS (Edwards W.M. & Coleman Ε., 2004).

Ποτέ μου δεν άφησα τη σχολική μου εκπαίδευση να επηρεάσει τη μόρφωσή μου. Μαρκ Τουαίν

Μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα, τα παιδιά και οι νέοι άνθρωποι, όσον αφορά το σώμα, τα φύλα και τη σεξουαλικότητα καθοδηγούνται «πνευματικά» από την οικογένεια, το Internet, τη βιομηχανία πορνό, τα ΜΜΕ και, πολλές φορές, εκπροσώπους της Εκκλησίας. Όλοι/ες έχουν κάτι να πουν εκτός από το σχολείο! Όλοι/ες έχουν λόγο για το πώς πρέπει να είναι ο άνδρας και πώς η γυναίκα και η σεξουαλική κουλτούρα του ατόμου, εκτός από τον εν δυνάμει, υπεύθυνο και εξειδικευμένο φορέα, την Εκπαίδευση. Το εκπαιδευτικό σύστηµα, το σχολείο ως οργανωμένος θεσµός, και οι εκπαιδευτικοί ατοµικά δεν κατορθώνουμε να εκπληρώσουμε στην πράξη την υπόσχεση της έµφυλης συμμετρίας. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα δεν παρέχει ισότητα ευκαιριών και ότι υπάρχουν διακρίσεις που διαφοροποιούν τις δυνατότητες μάθησης των παιδιών.